در این مقاله از سایت عرقیات درباره ام اس : انواع ، علائم ، تشخیص و درمان بیماری ام اس آماده شده است

 

بیماری ام اس

بیماری ام اس (Multiple sclerosis) یک بیماری ناتوان‌کننده است که مغز و نخاع را تحت تاثیر قرارداده و باعث از دست‌دادن کنترل، دید، تعادل و حواس (بی حسی) می‌شود. در بیماری ام اس اعصاب مغز و نخاع توسط سیستم ایمنی بدن آسیب می‌بینند، که به این اختلال بیماری خودایمنی می‌گویند. بیماری های خودایمنی بیماری هایی هستند که در آن‌ها سیستم ایمنی بدن که وظیفه‌شان حفاظت از بدن و نابودکردن آسیب رسان‌های خارجی همچون باکتری هاست، اشتباها شروع به حمله به بافت‌های بدن می‌نمایند. در بیماری ام اس، سیستم ایمنی بدن شروع به حمله به مغز و نخاع دوتا از اجزاء مهم که سیستم مرکزی اعصاب را کنترل می‌کنند، کرده و باعث فلج شدن و از کارافتادگی آنها می‌شود.

 

چهار نوع بیماری ام اس

چهار نوع اصلی بیماری ام اس عبارتند از:

1) نوع عود کننده_ فروکش کننده
2) نوع پیشرونده_ اولیه
3) نوع پیشرونده_ ثانویه
4) نوع پیشرونده_ عود کننده

شایعترین نوع بیماری ام اس ، نوع عود کننده_ فروکش کننده می باشد. حدود75درصدبیماران در ابتدای شروع بیماریشان در این نوع قرار می گیرند که در این نوع، بیمار بطور ناگهانی دچار حملاتی می شود که یک یا چند قسمت از بدنش را درگیر می سازد. سپس بیمار بطور کامل یا اینکه تا حدود زیادی بهبود می یابد و بیماری تا حمله بعدی که اتفاق بیفتد پیشرفت نمی کند. حمله بعدی می تواند خیلی زود و یا این که سال ها بعد اتفاق بیفتد.

خطرناک ترین نوع بیماری ام اس ، نوع پیشرونده _ اولیه می باشد که حدود 15درصد بیماران مبتلا به ام اس به این نوع دچار هستند. بیماران مبتلا به نوع پیشرونده_ اولیه بطور پیوسته حالشان بدتر می شود و در بین حملات، حالشان هیچ گونه بهبودی نمی یابد و یا این که بهبودی اندکی دارند.

بیماران دچار ام اس نوع پیشرونده_ ثانویه ابتدا در نوع عود کننده_ فروکش کننده قرار دارند و در آخر نیز به نوع پیشرونده تغییر خواهند کرد. در طی 10 سالی که از شروع بیماری می گذرد، حدود 50 درصد بیماران که در ابتدا در نوع عود کننده_ فروش کننده قرار داشتند در نوع پیشرونده ثانویه قرار می گیرند. در عرض 25 سال حدود 90 درصد بیمارانی که ام اس آنها در نوع عود کننده _ فروکش کننده قرار داشته است به نوع پیشرنده ثانویه تغییر خواهند نمود.

بیمارانی که به چهارمین نوع ام اس ، یعنی پیشرونده _ عود کننده مبتلا هستند از ابتدا دچار ضایعات پیشرونده ای هستند اما در طی آن دچار حملات حاد نیز می شوند که علایم آن ظاهر شده و بعد از مدتی از بین می رود. حدود 6 تا 10 درصد بیماران به این نوع از ام اس دچار می شوند. بیشتر این نوع در افرادی دیده می شود که بعد از سن 40سالگی به این بیماری مبتلا می گردند.

به غیر از این چهار نوع ام اس، پزشکان هم چنین نوع خفیفی از این بیماری را شناسایی کرده اند که اصطلاحا به آن نوع ” حسی خوش خیم” گفته می شود. بیمارانی که به این نوع ام اس دچار هستند دچار حملاتی می شوند که فقط باعث از دست رفتن بینایی و یا حس های دیگر آن ها می شود. این علایم موقتی بوده و این نوع ام اس خیلی به ندرت باعث بروز ناتوانی های دائمی می شود. با این حال حملات آن می تواند همانند سایر انواع ام اس بصورت غیر قابل پیش بینی رخ دهد.

 

 چه کسانی در معرض ابتلا به بیماری ام اس قرار دارند؟

به طور کلی دو گروه اشخاص با رفتارهای غلط خود را در معرض ابتلا به بیماری ام اس قرار می دهند که شامل:

1- افراد حساس و زودرنج

این نوع افراد عموما اشخاصی هستند فوق العاده حساس, زودرنج و عصبی و با کمترین ناملایمات از حالت عادی خارج شده و تعادل خود را از دست می دهند و ساعت ها فکر خود را مشغول کرده و به خود و دیگران پیله می کنند

2- افراد با طبع سردی

افرادی هستند که از نظر ژنتیک دارای طبع سردی بوده و مدام از غذاهای سردی بخش (غذاهائی با pH اسیدی) به حد وفور استفاده می کنند و علاقه زیادی به خوردن ترشی, سرکه, تمبر هندی, ماست, قره قورت و امثالهم دارند

 

رایج ترین علائم ام اس خفیف عبارتند از

مشکل بینایی
احساس سوزش و کرختی
درد و گرفتگی عضلانی
ضعف و خستگی
ایجاد مشکل در حفظ تعادل یا سرگیجه
مشکلات مربوط به مثانه
اختلال عملکرد جنسی
مشکل شناسایی

 

ام اس خوش خیم

بیماری ام اس به چند دسته تقسیم می شود؟
بیماری ام اس به انواع مختلفی تقسیم می شود، فرم های خوش خیم ام اس فرم هایی هستند که در عرض 5 تا 10 سال بیمار علائمی ندارد و وضعیت بیماری کاملا خاموش است و در این مدت حتی علائم جزئی هم می تواند نداشته باشد هر چند بیمارانی دیده می شوند که تا 15، 20 سال یا حتی بیشتر هیچ علائمی ندارند و این بیماران در دسته خوش خیم قرار می گیرند. شایعترین فرم این بیماری، ام اس های رفت و برگشتی هستند که حدود 75 درصد بیماری های ام اس را تشکیل می دهند، اگر این فرم های بهبود پذیر رو به پیشرفت برود به آن فرم های پیشرونده ثانویه می گویند که حدود 15 تا 20 درصد بیماران را تشکیل می دهند و تعدادی خیلی کمی از بیماران هم از اول بیماری پیش رونده دارند که به این نوع بیماری پیش رونده اولیه می گویند، البته فرم های بسیار نادر بدخیم ام اس هم وجود دارد که خوشبختانه این فرم بیماری را خیلی کم تر می بینیم.

فرد سالم چه کار هایی انجام دهد تا به این بیماری مبتلا نشود؟
واقعا مدرکی نداریم که کسی یا ماده ای را به نقش در بیماری ام اس متهم کنیم ، اما چند نکته مهم باید رعایت شود. اجتناب از استرس خیلی مهم است و کمک زیادی می کند که فرد به هیچ بیماری خود ایمنی مثل ام اس مبتلا نشود، همچنین ویتامین D موضوع بسیار مهمی است ، در جامعه 80 تا 90 درصد مردم کمبود ویتامین D دارند و حتما باید افراد جامعه در یک طرح ملی و با برنامه ریزی صحیح آموزش ببینند که میزان ویتامین آنها اصلاح شود، بقیه فاکتورها، ناشناخته هستند و نقشی در بیماری ام اس ندارند.

 

ام اس در زنان

با این وجود، دانشکده پزشکی هاروارد گزارش کرده است که با وجود اینکه شانس ابتلای زنان به ام اس بیشتر از مردان است ولی زنان علائم ام اس را با شدت کمتری نسبت به مردان تجربه می‌کنند.

 

• علائم عضلانی

این نوع از علائم ام اس که زنان را تحت تأثیر قرار می‌دهد در کل مشابه مردان است. بسته به موقعیت و شدت آسیب عصبی که از طریق التهاب ایجاد شده است علائم متنوعی در زنان و مردان بروز می‌کند. در ام اس سلول‌های ایمنی بدن به سیستم عصبی حمله می‌کند، که این حمله می‌تواند در مغز، طناب عصبی یا اعصاب بینایی رخ دهد و به همین دلیل، بیماران مبتلا به ام اس می‌توانند علائم مرتبط با عضله را در بخش‌های مختلف بدن تجربه کنند که از آن جمله:

اسپاسم عضلانی
بی حسی
مشکلات تعادل و عدم هماهنگی
سختی در حرکت دادن دست‌ها و پاها
بی ثباتی و دشواری در راه رفتن
ضعف و لرزش در یک یا هر دو دست و پا

 

• علائم چشمی

زنان مبتلا به ام اس ممکن است از دست دادن کامل یا نسبی دید را تجربه کنند. این حالت اغلب در یک چشم رخ می‌دهد و ممکن است حرکت دادن چشم‌ها با درد همراه باشد. علائم دیگر مرتبط با چشم شامل دو بینی یا تاری دید، حرکت غیر ارادی چشم و نا آرامی عمومی چشم و مشکلات بینایی را شامل می‌شود. تمام این علائم چشمی بدلیل ضایعه ام اس در قسمتی از مغز که مسئول کنترل و هماهنگی دید است رخ می‌دهد.

 

• تغییرات شکم و مثانه

هر دو عملکرد ناقص مثانه و علائم شکمی اغلب در ام اس رخ می‌دهد. مشکلات مثانه بدلیل عملکرد بد در مسیر سیستم عصبی که عضلات مثانه شما را کنترل می‌کنند و همچنین اسفنکترهای مسیر ادراری ناشی می‌شود.
علائم معمول مربوط به مثانه و شکم شامل:

سختی در شروع کردن ادرار
اضطرار مکرر در ادرار کردن
عفونت مثانه
ترواش ادرار یا مدفوع
یبوست
اسهال

 

• بی حس یا درد

احساس بی‌حسی، سوزن سوزن شدن یا درد برای بسیاری از مبتلایان به ام اس که شامل زنان نیز می‌شوند شایع است. این حالت اغلب در سراسر بدن و یا در اعضای خاص تجربه می‌شود و ممکن است بی حسی را به صورت سوزن سوزن شدن و یا سوزش حس کنند. بر اساس گفته انجمن ام اس آمریکا بیش از نیمی از افراد مبتلا به ام اس با برخی از انواع درد در طی بیماریشان درگیر هستند.

 

• مشکل در صحبت کردن و بلع

هر دو زن و مرد مبتلا به ام اس ممکن است مشکل در صحبت کردن یا بلع را تجربه کنند. برخی از مشکلات تکلم شامل تکلم غیرفصیح، از دست دادن کنترل بر روی بلندی صدا یا کنترل کم کردن سرعت تلکم‌شان است. برخی از افراد همچنین متوجه تغییر در کیفیت تکلم‎شان نیز می‌شوند.

ضایعه ام اس همچنین می‌تواند بر روی بلع تأثیر بگذارد، که می‌توان منجر به مشکل در جویدن و انتقال دادن غذا به انتهای دهان و همچنین توانایی بدن برای انتقال غذا در طی مری و به داخل شکم شود.

 

• تأثیر بر روی مغز و اعصاب

علائم متنوع مغزی و عصبی ناشی از ضایعه ام اس بر روی نواحی مغزی هستند و اینها می‌توانند بر روی هر دو جنس تأثیر بگذارند. برخی از مبتلایان به ام اس ممکن است متوجه کاهش دوره توجه، از دست دادن حافظه یا ضعف در قضاوت شوند. همچنین شایع است که در آوردن دلیل یا حل مسئله مشکل دارند. این علائم ممکن است شامل:

افسردگی یا بدلیل آسیب در نواحی کنترل احساسات یا در نتیجه تحمل استرس بیماری .
گیجی، مشکل تعادل یا سر گیجه
از دست دادن شنوایی

 

• مشکلات جنسی

مردان و زنان مبتلا به ام اس هر دو ممکن است مشکلات جنسی را تجربه کنند که شامل:

کاهش تمایل جنسی
کاهش حساسیت آلت تناسی
ارگاسم‌هایی با شدت کمتر
بعلاوه زنان ممکن است متوجه کاهش لیزی و روانی در مهبل یا درد در هنگام دخول شوند.

 

علائم و علت بیماری ام اس

گرچه هر بیمار مبتلا به ام اس دچار علایم مختلفی می شود اما بیشتر بیماران یک یا چند علامت اولیه این بیماری را که در زیر می آید، تجربه میی کنند:

– اختلالات بینایی
– درد
– بی اختیاری ادراری
– ضعف
– بی حسی
– لرزش
– خستگی
– اختلال در تعادل بدن
– فلج
– مشکلات شناختی
– تغییرات خلق

 

• کاهش حافظه

کاهش و ضعف حافظه، ناتوانی در تمرکز، صحبت کردن و مشکلات زبانی از اختلالات رایج در نتیجه ی پیشرفت MS است که البته خیلی وقت ها می تواند از علائم شروع این بیماری باشد.

 

• اختلالات جنسی

در بیماران مبتلا به ام اس در مراحل شدید، اختلالات جنسی یکی از شایع ترین اختلالات در نظر گرفته می شود. این وضعیت که در بیشتر اوقات عارضه ای غیر قابل پیشگیری است، خیلی وقت ها یکی از علائم ابتلا به MSS در نظر گرفته می شود.

 

• سرگیجه

این بیماران معمولا در مستقیم حرکت کردن مشکل دارند. در واقع این عدم تعادل در کنترل حرکات معمولا با پیشرفت تخریب سلول های عصبی فرد را تحت تاثیر قرار می دهد. به همین خاطر است که بسیاری از مبتلایان به MS برای راه رفتن نیاز به عصا دارند.

 

• دوبینی

دوبینی یا همان اختلالات بینایی به دلیل حمله ی بیماری ام اس به سیستم عصبی و تاثیر بر روی عصب بینایی به وجود می آید و به طور شایع در مبتلایان به بیماری ام اس دیده می شود.

 

• مورمور شدن انگشتان بی حسی

بی حسی و مورمور شدن مداوم که معمولا صورت و دست ها و پاها را درگیر می کند، عارضه ی شایع بیماران مبتلا به MS است که به علت آسیب و تخریب سلول ها عصبی در مغز و نخاع ایجاد می شود. اما این وضعیت برای فردی که هنوز به بیماری مبتلا نشده و یا برای اولین بار است که آن را تجربه می کند، بسیار عجیب به نظر می رسد. در واقع بی حسی و مورمور شدن می تواند در ابتدا به صورت حمله ای فرد را مورد آسیب قرار دهد. پاها شایع ترین بخش بدن برای بروز این عارضه اند.

 

• ضعف و گرفتگی عضلات

اسپاسم ها و گرفتگی های عضلانی حمله ای یکی از علائم آزاردهنده ی ام اس است. این اسپاسم ها معمولا شدیدا دردناک هستند، در بخش های انتهایی بدن نظیر دست ها و پاها  ایجاد می شوند و بعد از چند دقیقه برطرف می شوند.

 

• اختلال در کنترل ادرار و مدفوع

بی اختیاری در دفع ادرار و مدفوع در بیماری MS دور از انتظار نیست.  تقریبا 80 درصد بیماران مبتلا به MS در کنترل ادرار و مدفوع خود مشکل دارند. این افراد معمولا از احساس دفع ادرار مکرر و ناگهانی در عذاب هستند. مشکل آزاردهنده دیگر در این افراد، اسهال مداوم و اختلال کنترل تخلیه روده است. اگر این برای شما یک مشکل شده است، بهتر است هرچه سریع تر به پزشک مراجعه کرده و وضعیت را بازگو کنید.

 

• بی حالی و  افسردگی

ابتلا به بیماری آزاردهنده ای نظیر  MS، علاوه بر آسیب جسمی می تواند ابزاری برای شکنجه روحی فرد باشد. بسیاری از مبتلایان به ام اس، احساس افسردگی، تحریک پذیری و تغییرات خلق و خو را یکی از مشکلات رایج خود بیان می کنند.

عدم هماهنگی بین کلمات در سخن گفتن, سنگینی سر و بدن, دفع بیش از حد ادرار نسبت به دیگران, دیر هضم شدن غذا, حساس و زود رنج شدن, یبوست مزاج, دیدن کابوس در بعضی افراد, علاقه به خوردن غذاهای سردی بخش (اسیدی) مانند لبنیات مخصوصا ماست و بستنی, در صورت پیشرفت بیماری عدم کنترل ادرار, یا از دست دادن کامل بینایی, عدم تحمل هوای گرم و آب گرم, عدم تحمل آب سرد و هوای سرد , زود انزالی در آقایان, افسردگی و خودخوری, انزوا طلبی و گوشه گیری, نداشن تعادل, داشتن لرزش هنگام حرکت, یاری نکردن ماهیچه های پا هنگام راه رفتن, سرما سرما شدن استخوانهای بدن خصوصا پاها.

 

• سابقه ژنتیکی

دکتر علیرضا میناگر در خصوص مهم‌ترین علل ابتلا به بیماری ام اس، اظهار کرد: یکی از مهم‌ترین عوامل ابتلا به بیماری ام اس سابقه ژنتیکی است به این معنی که وقتی در خانواده‌ای شخص مبتلا به ام اس وجود داشته باشد، برخی از ژن‌ها به شدت مستعد ابتلا به بیماری ام اس می‌شوند.

وی ادامه داد: عواملی نظیر ویتامین D، سابقه ابتلا به برخی عفونت‌های ویروسی، مصرف دخانیات و نوع تغذیه نیز در ابتلا به بیماری ام اس نقش مهمی ایفا می‌کنند.

این نورولوژیست افزود: به طور کلی تحقیقات نشان داده است که رژیم گیاه‌خواری تاثیر چندانی در ابتلا به ام اس ندارد اما کسانی که کم‌تر گوشت قرمز مصرف کرده، یا اصلا از آن استفاده نمی‌کنند در دراز مدت پیش آگهی بهتری نسبت به بیماری ام اس دارند.

استاد دانشگاه لوئیزیانای آمریکا در خصوص عوامل تشدید کننده ام اس، اظهار کرد: استرس یکی از عوامل تشدید کننده ام اس بوده و بیماران باید از آن دوری کنند. به همین دلیل اطرافیان کمتر سر به سر او گذاشته و بیاموزند که چطور بدون استرس با او زندگی کنند.

وی افزود: علاوه بر آن هر نوع عفونتی مانند عفونت دستگاه‌های تنفسی، ادراری، پوستی و سایر عفونت‌ها می‌تواند حداقل به صورت موقت باعث تشدید بیماری شود.

وی در پایان اظهار کرد: مصرف دخانیات، مواد مخدر و مشروبات الکلی نیز باعث تشدید بیماری ام اس می‌شوند که باید به شدت از مصرف آنها خودداری کرد.

 

روش های تشخیص و دارو بیماری ام اس

1- گوش دادن پزشک به شکایات بیمار، مخصوصا بیمارانی که مشکوک به ام اس هستند.

شاید یکی از ساده ترین، اما در عین حال اصلی ترین راه تشخیص بیماری ام اس، خوب گوش دادن پزشک به شکایات بیمارانی است که تا حدی علایم مربوط به ام اس را گزارش می کنند.

گاهی اوقات برخی افراد به پزشک مراجعه می کنند و هیچ علامتی از ام اس را گزارش نمی کنند، اما از علائمی مانند دست و پا چلفتی شدن، پرش های عضلانی غیرارادی و تکان خوردن غیرارادی عضلات شکایت می کنند.

ممکن است بیمار علائمی نامربوط را هم گزارش کند و متاسفانه برخی موارد، پزشک علایم را جدی نمی گیرد و پس از مدتی که بیمار با علایمی وخیم تر مراجعه می کند، شاید فرصت طلایی درمان او، طی این مدت از دست برود .

گاهی اوقات مشاهده می شود که برخی از خانم ها علایم مربوط به ام اس را طی دوران یائسگی تجربه می کنند و اگر پزشک متخصص به خوبی شکایات بیمار را نشنود و علایم بیماری را در نظر نگیرد، ممکن است آنها را با هم یکی بگیرد و در تشخیص اشتباه کند .

 

2- ارجاع دادن بیمار به متخصص مغز و اعصاب

گاهی اوقات بیماران به پزشک عمومی و یا دیگر تخصص ها مراجعه می کنند و از علایمی شبیه به ام اس نزد آنان شکایت می کنند. این گروه از پزشکان باید بلافاصله بیمار را به متخصص مغز و اعصاب ارجاع دهند تا هر چه زودتر فرایند درمانی برای او انجام گیرد .

 

3- ام آر آی

انجام MRI  از مغز و ستون فقرات بیماران مشکوک به  ام اس می تواند نقش مهمی را در تشخیص این بیماری ایفا کند. متخصص مغز و اعصاب (نورولوژیست) و متخصص رادیولوژی (رادیولوژیست) می توانند با مشاهده عکس  MRI تشخیص بیماری ام اس را بدهند.

در   MRI بیماران ام اسی، لایه محافظ اطراف مغز و نخاع دچار آسیب شده و اصطلاحا دمیلینه می شود.

 

4- بررسی مایع نخاع

متخصص مغز و اعصاب با گرفتن مایع مغزی نخاعی از درون نخاع (در پشت کمر) و بررسی آن می تواند بیماری ام اس را تشخیص دهد. این کار می تواند بر اساس تجویز پزشک و در مطب او با بیهوشی خفیف انجام گیرد ( به صورت سرپایی).

به افرادی که مایع مغزی نخاعی از آنها گرفته می شود توصیه می شود مقدار زیادی کافئین بنوشند تا بدن آنها مواد از دست رفته خود را بازسازی کند. حتما این کار باید تحت نظر و تجویز متخصص مغز و  اعصاب انجام گیرد، در غیر این صورت فرد با مشکلات زیادی روبرو خواهد شد .

 

5- تشخیص نسبی چشم پزشک

چشم پزشکان باید بسیار هوشیار باشند و به محض اینکه در طی معاینه، به ام اس فردی مشکوک شدند برای بررسی بیشتر او را به متخصص اعصاب ارجاع دهند تا در صورت اثبات ام اس، بلافاصله درمان برای او انجام گیرد.

تقریبا 90 درصد افراد مبتلا به بیماری ام اس از تاری دید و دوبینی و مشکلات بینایی رنج می برند

 

6- انجام ازمایشات زیر

انجام آزمایشات و معاینات فیزیکی و عصبی شامل:

1)MRI

2)تست مایع نخاعی

3)و آزمون الکتروفیزیولوژیک

این 3 تست و تست‌های دیگر به پزشک در تأیید ام اس کمک می‌کنند.

 

 

پیشگیری و انواع ام اس 

هر چند راه شناخته شده ای برای پیشگیری وجود ندارد اما راهکار زیر توصیه میشود

1-چربی‌های اُمگا3 و اُمگا6 منبع غذایی اصلی اسیدهای چرب هستند. اُمگا3 مانند:انواع ماهی به‌خصوص ماهی ساردین و سالمون است و سایر منابع غذایی آن روغن سویا و کانولا، جوانه گندم ، گردو، روغن تخم کتان، سبزیجات برگ سبز و روغن کبد ماهی می‌باشند.اسیدهای چرب اُمگا6 نیز در روغن‌های غیر اشباع گیاهی مثل: روغن ذرت، روغن کانولا، روغن سویا، روغن بادام زمینی و روغن آفتابگردان وجود دارد.

2-میوه‌ها و سبزی‌های تازه(سبزی‌های دارای برگ سبز پررنگ)

3-جوانه‌ها، خصوصاً جوانه یونجه که باید موقع شروع به جوانه زدن مصرف شود.

4-پودر جلبک آب‌های تازه که به‌صورت بسته بندی شده در برخی فروشگاه‌ها موجود است.

5-مصرف آب تصفیه شده 2 لیتر(8 لیوان) در روز، سایر چای‌های گیاهی به‌جای چای معمولی و آب میوه های رقیق شده بسیار ضروری هستند.

 

 

 

 

درمان ام اس با طب سنتی

راز سلامتی بیماران “ام اس” با سه گیاه شفادهنده :خرفه،گزنه،کندر.

1-گیاه معجزه گر خرفه در درمان ام اس: یکی دیگر از این درمان ها “گیاه خرفه” است. این گیاه به دلیل داشتن منیزیم به تنهایی بیماری MS را درمان می کند. چون مقدار منیزیم آن بسیار بالا است که 375 میلی گرم منیزیم دارد ، این کمپلکس های ایمنی دستگاه ایمنی بدن را تحریک کرده تا به بدن حمله کند که منجر به آسیب رساندن به بافت ها می شود.

2-یکی از گیاهان برای درمان “ام اس” که تا 90 درصد بهبودی را ایجاد کرده است، گیاه گزنه می باشد.خوردن گیاه خشک گزنه میتواند در درمان ام اس بسیار موثر باشد و هرروز یک قاشق چایخوری در اب میوه بریزید و میل کنید..

3- استفاده روزانه مبتلایان به ام . اس از گیاه شاهدانه موجب کاهش لرزش های ناشی از این بیماری می شود و اثرات درمانی نسبتا مفیدی دارد به بیماران توصیه میکنم ؛یک قاشق چایخوری از این گیاه را بو نداده با آب مخلوط کرده و مصرف کنند شاهدانه میتواند در کاهش لرزش های ناشی از این بیماری بسیار موثر باشد .

 

گرداوری: بیماری ها و درمان

در این مطلب انواع بیماری ام اس ، پیشگیری از ام اس با این نوشیدنی و پیشگیری و انواع ام اس آماده شده است

 

چهار نوع بیماری ام اس

چهار نوع اصلی بیماری ام اس عبارتند از:

1) نوع عود کننده_ فروکش کننده
2) نوع پیشرونده_ اولیه
3) نوع پیشرونده_ ثانویه
44) نوع پیشرونده_ عود کننده

شایعترین نوع بیماری ام اس ، نوع عود کننده_ فروکش کننده می باشد. حدود75درصدبیماران در ابتدای شروع بیماریشان در این نوع قرار می گیرند که در این نوع، بیمار بطور ناگهانی دچار حملاتی می شود که یک یا چند قسمت از بدنش را درگیر می سازد. سپس بیمار بطور کامل یا اینکه تا حدود زیادی بهبود می یابد و بیماری تا حمله بعدی که اتفاق بیفتد پیشرفت نمی کند. حمله بعدی می تواند خیلی زود و یا این که سال ها بعد اتفاق بیفتد.

خطرناک ترین نوع بیماری ام اس ، نوع پیشرونده _ اولیه می باشد که حدود 15درصد بیماران مبتلا به ام اس به این نوع دچار هستند. بیماران مبتلا به نوع پیشرونده_ اولیه بطور پیوسته حالشان بدتر می شود و در بین حملات، حالشان هیچ گونه بهبودی نمی یابد و یا این که بهبودی اندکی دارند.

بیماران دچار ام اس نوع پیشرونده_ ثانویه ابتدا در نوع عود کننده_ فروکش کننده قرار دارند و در آخر نیز به نوع پیشرونده تغییر خواهند کرد. در طی 10 سالی که از شروع بیماری می گذرد، حدود 50 درصد بیماران که در ابتدا در نوع عود کننده_ فروش کننده قرار داشتند در نوع پیشرونده ثانویه قرار می گیرند. در عرض 25 سال حدود 90 درصد بیمارانی که ام اس آنها در نوع عود کننده _ فروکش کننده قرار داشته است به نوع پیشرنده ثانویه تغییر خواهند نمود.

بیمارانی که به چهارمین نوع ام اس ، یعنی پیشرونده _ عود کننده مبتلا هستند از ابتدا دچار ضایعات پیشرونده ای هستند اما در طی آن دچار حملات حاد نیز می شوند که علایم آن ظاهر شده و بعد از مدتی از بین می رود. حدود 6 تا 10 درصد بیماران به این نوع از ام اس دچار می شوند. بیشتر این نوع در افرادی دیده می شود که بعد از سن 40سالگی به این بیماری مبتلا می گردند.

به غیر از این چهار نوع ام اس، پزشکان هم چنین نوع خفیفی از این بیماری را شناسایی کرده اند که اصطلاحا به آن نوع ” حسی خوش خیم” گفته می شود. بیمارانی که به این نوع ام اس دچار هستند دچار حملاتی می شوند که فقط باعث از دست رفتن بینایی و یا حس های دیگر آن ها می شود. این علایم موقتی بوده و این نوع ام اس خیلی به ندرت باعث بروز ناتوانی های دائمی می شود. با این حال حملات آن می تواند همانند سایر انواع ام اس بصورت غیر قابل پیش بینی رخ دهد.

 

پیشگیری از ام اس با مصرف قهوه

بعد از انجام تحقیقات و مطالعات بر روی 2.788 فرد مبتلا به ام اس و 4.000 فرد سالم دانشمندان دریافتند که افرادی که از قهوه استفاده نمی کنند بیشتر در مرض ابتلا به ام اس قرار می گیرند.

محققان سوئدی دریافتند افرادی که اصلا قهوه مصرف نمی کنند یک و نیم برابر بیشتر از افرادی که حداقل 6 فنجان قهوه در طول هفته مصرف می کنند مبتلا به ام اس می شوند.

در مطالعه ایالات متحده، آن دسته از مردم که قهوه نمی نوشند خطر ابتلا به بیماری ام را تا یک و نیم برابر در خود افزایش می دهند.

قهوه خاصیت دفاعی بدن را افزایش می دهد. طبق جدیدترین مطالعات پزشکان دریافتند که افرادی که به هیچ عنوان قهوه مصرف نمی کنند یک و نیم برابر بیشتر در معرض ابتلا به ام اس بیماری عصر تکنولوژی مبتلا می شوند. همچنین دانشمندان بیان کردند که مصرف قهوه به میزان یک فنجان در روز خطر ابتلا به آلزایمر و پارکینسون را تا حد قابل توجهی کاهش می دهند.

سالها پیش نیز محققان دریافتند که مصرف یک فنجان قهوه در روز تا 25 درصد خطر ابتلا به دیابت را کاهش می دهد.

سازمان جهانی بیماری های مربوط به سیستم عصبی با انجام مطالعات بر روی 2.5 میلیون مبتلا به بیماری ام اس دریافتند که این بیماری بر روی تطلب بافت عصبی به طور مستقیم اثر گذاشته و عملکرد طبیعی ان را مختل می کند.

متاسفانه سن ابتلا به ام اس در حال کاهش است و هم اکنون بین 20 تا 40 سال بیشترین مبتلایان را دارد  که در بین این بیماران آمار زنان چندین برابر مردان است.